Werkwijze
Bericht geplaatst op 23 augustus 2022
Regelmatig vraagt iemand aan mij: “Wat is je werkwijze?”. Waarop ik antwoord dat ik de afgelopen jaren mijn rugzak heb gevuld met allerlei werkvormen, van gesprek tot creatieve vormen en natuurcoaching, en dat ik per persoon of groep kijk wat het beste past.
Voor mij voelt dit antwoord vanzelfsprekend, maar ik merk dat er behoefte is aan meer duidelijkheid. Dat geeft een beter beeld en zorgt er ook voor dat iemand kan kiezen of mijn werkwijze bij zijn of haar vraag past.
Daarom een korte toelichting.
Waarbij in ieder geval voorop staat dat ik vanuit alle rust iemand zie. Echt zie. Met zijn of haar vraag, verhaal, beleving.
Daarbij kan het gaan om een individuele coachingsvraag of een collectief vraagstuk, zoals bij een lotgenotengroep, gastles, workshop of deskundigheidsbevordering. Met aandacht voor verlies en rouw, pril zwangerschapsverlies, kinderwens, zwangerschap, geboorte en/of moederschap.
Die vraag verhelderen we samen tijdens een intake of kennismaking, waarna we kijken wat de volgende stap wordt. Tijdens het proces werken we op maat, wat betekent dat we steeds kunnen bijsturen. Met als doel dat iemand zelf weer verder kan of dat er inzichten en handvatten zijn gegeven aan een groep.
We kunnen zowel binnen, buiten als online afspreken en maken gebruik van gespreksvormen die helpen om tot inzicht te komen. Ook kan ik allerlei informatie geven en kaders bieden die helpen om de situatie beter te begrijpen. Verder heb ik altijd gespreks- en fotokaartjes bij de hand.
Creatieve manieren om naar een vraag te kijken zijn bijvoorbeeld een schrijfopdracht, het maken van een moodboard, gebruik maken van materialen uit de natuur. Mindfulness, visualisatie en het doen van een ritueel zijn ook mooie aanvullingen.
Wandelcoaching kan bijna altijd, daarmee ontstaat er meteen ruimte. Anderen voelen zich prettiger in de praktijk. Een afwisseling kan ook.
Verder werk ik met de kaart ‘Stromen van verbinding’ van Janet Schmidt. Een tafelmodel landkaart die de vraag en het proces op een beeldende manier verhelderen.
Daarnaast vind ik het waardevol en ook gewoon leuk om samen te werken met andere ondernemers als we elkaar kunnen versterken op een bepaald vlak.
Dat is mijn werkwijze 😊
Voor alle leeftijden.
Meer informatie is te vinden op deze website en voor vragen kun je altijd contact opnemen.
‘Zodat iedereen zijn of haar leven kan leven, met alles wat er is.’ – Amber Bohncke
Tijd
Bericht geplaatst op 8 maart 2022
Ik hou van woorden. In gedachten werk ik allerlei thema’s uit. Ik zou ze zo op kunnen noemen.
En toch… om ze op papier te zetten kost tijd. Wat vraagt om het maken van tijd, of het benutten van een spontaan moment.
Die tijd kan voor je gevoel traag voorbijgaan. De tijd kan ook vliegen. Dat laatste is blijkbaar rondom het schrijven van blogs gebeurd, want ik zie dat ik mijn laatste blog een jaar geleden geschreven heb.
Daar stond ik echt even van te kijken.
Want wat is er dan met de tijd gebeurd? Hij blijkt voorbij gevlogen. Wat zakelijk gezien op zich een goed teken is. Al vind ik het schrijven van een blog ook belangrijk. Net als de nieuwsbrief, die rustig ligt te wachten tot ik ervoor ga zitten.
Deze dingen horen namelijk bij de basis van mijn bedrijf. Het kader van GEWOONLeven.
Dus bij deze. Een nieuwe blog. Meer een soort overdenking dan een concreet thema. Maar niet minder belangrijk. Het is een doorstart van het bloggen. Met regelmaat.
Wordt vervolgd!
Plek voor miskraambegeleiding
Bericht geplaatst op 15 maart 2021
De vorige keer vertelde ik over een proces de ruimte geven, mogelijkheden laten ontstaan en op de uitkomst vertrouwen. Je kunt een doel stellen maar niet weten hoe de weg daarnaartoe verloopt. Je overgeven aan zoeken en vinden.
En dan opeens is het moment daar dat je je doel hebt bereikt en kunt zien hoe die weg eruit zag. Waarop je daar dankbaar voor kunt zijn en ervan kan genieten. Daarna wandel je verder, richting de toekomst. Je doel verder uitwerkend en bijschavend.
Ik ben nu op het punt gekomen dat hetgeen waar al een tijd mijn hart naar uit gaat geïntegreerd wordt in mijn coachingspraktijk: namelijk het bieden van begeleiding aan vrouwen die een miskraam meemaken of hebben meegemaakt en merken dat ze extra ondersteuning nodig hebben.
Verlies van een prille zwangerschap verdient de aandacht. De ouders en het kindje verdienen de aandacht. De eventuele broertjes en zusjes verdienen de aandacht. Andere betrokkenen verdienen de aandacht. Het proces verdient de aandacht.
Je kunt bij GEWOONLeven. al terecht voor begeleiding bij verlies en rouw en mama-coaching. Nu komt dit samen in de specialisatie miskraambegeleiding.
Welkom.
Als je een drempel ervaart om ondersteuning te zoeken wil ik je uitnodigen om toch die stap te nemen zodat we het erover kunnen hebben. Samen kijken we wat je nodig hebt: https://www.gewoonleven.nl/contact/.
Ik zie je graag. In de praktijk of op een plek in de natuur, wat jij het prettigst vindt.
GEWOONLeven. is een coachingspraktijk in Amersfoort e.o. Er zijn ook online mogelijkheden, voor als je bijvoorbeeld verder weg woont.
Steeds een stukje dichterbij
Bericht geplaatst op 12 november 2020
Ik houd ervan om duidelijkheid te hebben, knopen door te hakken. Dan weet ik waar ik aan toe ben en het kan verhelderend werken. Een ander helpen om een keuze te maken doe ik ook graag, al gaat het er dan natuurlijk om dat hij of zij beslist.
Efficiëntie vind ik ook prettig. Ik geef bijvoorbeeld meteen een titel aan een blog. Dan kan ik ‘m opslaan en dat stukje afvinken. Tenminste, meestal 😉
Want knopen doorhakken en efficiënt werken is niet altijd de juiste manier. Dat weet ik al jaren maar het heeft even geduurd voordat ik dat ook zo kon voelen. Het is echt een leerschool. Er zijn veel momenten waarop ik daarmee kan oefenen, waarbij voor mijn gezin zorgen en een eigen bedrijf hebben twee grote pijlers zijn. Vertrouwen op gezondheid trouwens ook, en het verloop van sociale of zakelijke contacten.
Je kunt iets namelijk niet afdwingen. Op z’n beloop laten kan heel waardevol zijn en soms ook essentieel. Daardoor ontstaat er ruimte voor een proces en blijken er vaak meer mogelijkheden dan je denkt. Je kunt creatiever werken en echt, je komt ergens uit.
Want een titel voor een blog afvinken is prettig vind ik, maar uiteindelijk niet efficiënt als ik tijdens het schrijven van richting verander. En dus het document een andere naam moet geven.
En knopen doorhakken kan heel gezond zijn, maar in mijn bedrijf bijvoorbeeld zit groei. Wat betekent dat ik moet bijschaven, mij over mag geven aan een proces van zoeken en vinden.
Want ik kom steeds een stukje dichterbij. Met als concreet voorbeeld het delen van mijn eigen verhaal. Waarvan ik weet dat het gewaardeerd wordt, mensen herkenning geeft. Het geeft ook een beter beeld van wie ik ben, wat kan helpen om mij als coach te kiezen. Of niet, dat is ook goed. Het gaat erom wat bij jou past.
Mijn eigen verhaal delen: eigenlijk ben ik een open persoon. Vraag en ik vertel. Wat mij nog een beetje tegenhoudt is het delen op social media, terwijl ik er geen moeite mee heb dat veel mensen weten wie ik ben. Ik heb juist de behoefte om te delen. Wat wringt er dan? Allereerst denk ik de negatieve kanten van social media. Daarnaast de inhoudelijke vraag; wat deel je wel en wat niet. Maar ook die laatste vraag is een proces, want eigenlijk weet ik dat wel. Het ontstaat vanzelf.
Tenslotte wil ik juist uitdragen dat iedereen zijn of haar verhaal heeft, we leven namelijk allemaal gewoon ons leven. Dus waarom niet gewoon doen? Wordt vervolgd.
Wie ben je ook alweer?
Bericht geplaatst op 17 juni 2020
Terwijl ik dit schrijf kijk ik uit naar een weekendje weg. Morgenmiddag, als mijn man wat eerder uit zijn werk komt, vertrek ik. Alleen. En ja, haha, het gaat prima tussen ons. Meer dan dat. Een van de redenen dat we zo goed bij elkaar passen is dat we elkaar eigen tijd gunnen. Momenten dat je weer even helemaal op jezelf af kan stemmen.
Die momenten variëren van een uurtje tot een dagdeel, soms een hele dag. En ongeveer één keer per jaar gaan we een paar dagen alleen weg. Mijn man spant trouwens de kroon met twee weken Groenland, maar dat geeft mij alleen maar credits die ik heb opgespaard; benieuwd wanneer ik ze opneem 😉
Morgenmiddag rijd ik dus weg, voor een paar dagen. Naar een fijn huisje aan het water, met een bootje voor de deur. Ik heb plannen, en ook weer niet. Ik heb verwachtingen, en ook weer niet. Ik ben daar gewoon en zie wel hoe het gaat. Het is vast een combinatie van ontspannen, genieten, aanrommelen. Het zal ook onwennig zijn, confronterend misschien. Want wie ben je ook alweer zonder al het andere om je heen? Wie ben je zonder de rollen die je vervult?
Je wordt gevormd door waar je vandaan komt, waar je nu bent en waar je naartoe wil. De kunst is om steeds weer te kijken wat daarvan echt bij jou hoort, en van welke dingen het goed is dat je ze loslaat of anders gaat doen. Een van de manieren om daarachter te komen is om met jezelf af te stemmen. Daarvoor heb je stilte nodig, ruimte. Om daarna weer in te voegen bij alles wat is. Met liefde.
Waar ik nu aan denk
Bericht geplaatst op 15 april 2020
We leven in een bijzondere tijd, met het coronavirus. Er gebeurt iets waarvan de meesten van ons tot voor kort niet hadden kunnen bedenken dat het ons zou overkomen. Een situatie die je misschien ergens anders ter wereld voor je kunt zien. Maar in deze maatschappij? Nee toch…
Het feit dat het toch zo is laat zien dat je niet weet wat het leven je brengt. Je probeert je er een voorstelling van te maken, je hebt wensen, er zijn dingen waarvan je hoopt dat je er nooit mee te maken zult krijgen. Maar er zijn van die momenten dat je gewoon wéét dat er van alles kan gebeuren. Waarmee ik bedoel dat je het zelf ervaart. Zoals nu.
Wat mij doet denken aan de vraag hóe je het ervaart. Als je er niet zelf voor hebt gekozen is de beleving vaak negatief en kan het zorgen voor gevoelens als angst, woede, machteloosheid. Na een tijdje is er echter ook de mogelijkheid om de situatie of delen daarvan als positief te ervaren. Dat ligt aan twee dingen: of er daadwerkelijk fijne gevolgen zijn, zoals meer rust en tijd voor elkaar, én of je veerkracht in kunt zetten zodat je mee kan bewegen.
Ik zie natuurlijk ook positieve én negatieve gevolgen van wat er nu speelt. We maken dit samen door en hebben veel begrip voor elkaar. Daarnaast ontstaan er allerlei mogelijkheden voor de toekomst, over hoe we die eventueel in kunnen gaan vullen. Gelukkig komt er voor mijzelf niet veel negativiteit uit deze situatie naar voren, daar ben ik heel dankbaar voor. Waar ik wel voor anderen bij stil wil staan is het zichtbare en verborgen leed: de mensen die nu op verschillende gebieden tekortkomen en niet of onvoldoende gezien worden. Dat is óók een groot verlies. Voor ons allemaal.
Ik wens je de kracht om alles wat er in je leven gebeurt te doorleven. Nu, en elk moment.
Betekenis
Bericht geplaatst op 17 december 2019
December is een bijzondere maand voor mij; elk jaar gebeurt er wel iets opvallends. Moeilijke dingen zoals ziekte, en mooie dingen: beter worden, zwangerschap… en dan ben ik ook nog iemand die data onthoudt. Ik kan deze maand zo een paar dagen noemen waar ik stil bij sta, door geraakt wordt, dankbaar voor ben.
En dan zijn er in december natuurlijk de feestdagen. Ik hou van de lichtjes, gezelligheid en het samen zijn. De cadeautjes en verwachtingsvolle momenten. Het terugkijken, stilstaan en vooruitkijken.
Vroeger beleefde ik deze periode echt als het einde van een jaar, nu loopt de tijd meer door voor mijn gevoel. Het voelt als een geheel, met daarin terugkerende momenten. Passend bij het ouder worden denk ik 😉 Al ben ik nog vrij jong… Indrukwekkende levensgebeurtenissen zullen er ook mee te maken hebben. Je gaat anders tegen het leven aankijken.
Ook bepaalde momenten krijgen daardoor een andere lading. Zoals de decembermaand voor mij. Waardevol en lastig tegelijk. Allerlei gevoelens wisselen elkaar af en het is best een kunst om daar vorm aan te geven.
Maar het is zoals het is en dat is goed: ik schrijf graag gedichten maar moet ook denken aan die Sinterklaas ziek op de bank, ik geniet van kerstliedjes maar kan er ook verdrietig van worden, ik hou van Oud en Nieuw maar het voelt toch anders dan eerst…
Voor mij is december een bijzondere maand. Blijkbaar moet dat zo zijn. Maar de gebeurtenissen van de afgelopen jaren laten mij ook zien dat iets zomaar kan veranderen: denk aan de associatie die je hebt met een bepaald moment. We kunnen nog zoveel betekenis geven aan bepaalde dagen zoals kerst, maar het leven kan andere plannen hebben. En het is dan aan jou om daar een nieuwe betekenis aan te geven.
Ik wens iedereen een waardevolle tijd, met alles wat er is. En kracht voor jouw ‘December-periodes’, ook als die voor jou op een ander moment in het jaar zijn.
Allemaal
Bericht geplaatst op 23 september 2019
Vorige week stond ik op het Inspiratiefestival in Amersfoort. Deze keer niet als bezoeker, maar met een eigen stand. Het deed mij een beetje denken aan het winkeltje spelen van vroeger; je eigen plek mooi inrichten en kijken wie er langskomt.
Op zich heb ik er geen moeite mee om voor mijn product te ‘staan’. Ik geloof erin en deel dat graag met anderen. Het is wel even zoeken dat je geen mooie spulletjes verkoopt: behalve dan die leuke weggevers… Wat ik onder andere te bieden heb is begeleiding bij verlies en rouw. Niet meteen een onderwerp waarvan je denkt; ‘Ja! Laten we het daar eens gezellig over gaan hebben.’
Maar wel een onderwerp waar we allemaal mee te maken hebben. Iedereen komt verlies tegen in zijn of haar leven, in allerlei vormen. Ik wil graag bereiken dat we daarbij stilstaan, op het moment zelf of preventief. Bij het laatste kun je denken aan het bewust maken van het onderwerp, zodat iemand zich wat bekwamer voelt als het zich daadwerkelijk voordoet. Dat kan bijvoorbeeld door het geven van een gastles of workshop. Of door het voeren van een persoonlijk gesprek.
Tijdens het Inspiratiefestival kwamen er allerlei mensen langs, van jong tot oud. Bijna iedereen had wel één of meerdere associaties met verlies, en het werd beaamd dat je niet alleen een dierbare kan verliezen maar ook je gezondheid, relatie, veiligheid… Een enkeling zei: ‘Op dit moment heb ik er gelukkig niet mee te maken!’. Wat natuurlijk heel fijn is. Wel viel mij op dat diegenen dan snel doorliepen, alsof je er dan ook geen aandacht aan hoeft te geven.
Mijn intentie is om verlies en ook rouw bespreekbaar te maken. Ongeacht of het op dat moment speelt. Om bewustzijn aan te wakkeren en de ander het gevoel te geven dat het er mag zijn.
Het was in ieder geval bijzonder om vanachter mijn stand de ‘wereld’ te bekijken, wetende dat iedereen wel met verlieservaringen rondliep. Laten we elkaar daarin zien en de ander het gevoel geven dat hij of zij altijd aan mag kloppen. Want dat hebben we soms nodig, allemaal.
Kracht
Bericht geplaatst op 24 juni 2019
Ik streepte net wat af in mijn agenda, en opeens was daar dat bekende gevoel: een soort verheugen over het afronden van de dingen. Weten dat de zomer in de lucht hangt, het bijna vakantie is, er tijd is voor rust. Nou ben ik niet meer weken vrij zoals toen ik op school zat of studeerde, maar toch is de zomer reden om te vertragen. Als het warm weer is merk je al dat het vanzelf gebeurt.
De komende tijd zijn er minder verplichtingen, waarschijnlijk ga je op vakantie, of dagjes weg. Maak gebruik van de tijd die vrijkomt. Creëer voor jezelf en de mensen om je heen momenten waarop je kan genieten van de zomer, en kan opladen voor de dagen dat het weer minder lang licht is.
Een gevoel van weemoed hoort ook bij de wisseling van seizoenen. Tenminste, wat mij betreft wel. Je kunt je meer dan normaal bewust zijn van de dingen die je graag nog een keer had willen beleven, maar die toch echt voorbij zijn. Wat wel fijn is dat er elke keer weer stukjes van een herinnering voorbij komen: de geur van een kampvuur, warm zand tussen je tenen, meeuwen die door de lucht vliegen, door je kinderen weer weten wat je deed als klein kind in de zomer…
Dit seizoen staat niet alleen maar voor rust, maar ook voor kracht. Er is veel energie om door te zetten met datgene waar je in geïnvesteerd of voor gezorgd hebt. Er is tijd voor bewustwording en inzichten.
Geniet van dit mooie seizoen, en maak je aan het einde weer klaar voor het volgende. Het helpt als je elke keer kijkt wat een seizoen je kan geven, of het nou gaat om nieuwe dingen of juist het loslaten van iets…
Nog heel even…
Bericht geplaatst op 16 februari 2019
Ken je dat gevoel? Er staat iets leuks te gebeuren maar je bent nog in afwachting. Dat ‘iets’ kan van alles zijn: een vakantie, een feest, een afspraakje, een doorgeschemerde verrassing, een nieuw seizoen, een volgende stap in je leven.
Op dit moment hangt de lente al een beetje in de lucht, wat je merkt aan de zon die warmer wordt, de vogels die fluiten, een andere geur buiten. Soms bijna onmerkbaar, maar je krijgt er een blij gevoel van. De zomer heeft vaak ook zo’n effect, en ik moet zeggen dat ik bij het begin van elk seizoen energie krijg. Wel grappig, het roept herinneringen en gevoelens van nostalgie op. Wat niet samengaat met verandering zou je zeggen. Maar een nieuw seizoen maakt juist plaats voor nieuwe dingen.
Een ander moment waarop je in afwachting bent is als je op het punt staat om een kindje te krijgen. Waarschijnlijk ervaar je van alles door elkaar: rust, onrust, enthousiasme, ongeduld, spanning, hoop. Hoe zou het gaan, hoe ziet mijn kindje eruit, hoe gaat mijn leven veranderen? Je bent letterlijk in afwachting…
Je kent vast ook wel dat moment dat je merkt dat een moeilijke periode in je leven voorbijgaat. Je weet nog niet wat er precies gaat veranderen, maar het lijkt alleen maar beter te kunnen worden. Weer vooruit kunnen kijken, ruimte ervaren, in beweging komen, positieve dingen ervaren. Leuk en ook wel onzeker tegelijkertijd.
Nu, op dit moment, wacht ik op de laatste stap van het opzetten van mijn eigen praktijk: GEWOONLeven. Na een maandenlange voorbereiding van iets dat al een paar jaar vorm krijgt, is de website bijna online. Ik kan eigenlijk niet wachten, maar het is weer een goede oefening als je het hebt over ‘alles op z’n tijd’. Nog heel even en GEWOONLeven. is voor iedereen vindbaar. Ik heb er zin in!